Egenia

Eskiden annelerimiz mutfakta salatalık keserdi, biz salonda kokusunu alır, heyecanlanırdık. Domatesin tadına doyum olmaz, salatanın suyunu evdekilerle paylaşamazdık. Sabah kahvaltısındaki reçeli, pekmezi, zeytini korkuyla değil, keyifle yerdik. İçinde ne var, doğal mı diye düşünmezdik, çünkü herşey olması gerektiği gibiydi. Ve bu çok "doğal"dı. Peki bu gıdalar yok mu oldular, yeryüzünden silindiler mi? Yoksa biz önümüze ne konulursa olduğu gibi kabul mü etmeye başladık? Doğala, bizlerden uzaklaştırılan lezzetlere yeniden ulaşma isteğimiz, onları bulduktan sonra paylaşma heyecanına dönüştü. Egenia bizim soframız; hep birlikte keyifle yemek yediğimiz bir sofra. Buyurun, hep beraber afiyet olsun...